Volgend gedicht vond ik zo mooi dat ik dit wil bewaren en delen.
Ik versta het wel telkens op een andere manier. Raar.
Eerst denk ik aan rust en stilte in de geest te bereiken zonder afleidingen en niet toegeven aan teleurstelende lusten en op een andere manier genieten (het echte licht).
Dan weer denk ik hetzelfde, maar door zich erin te smijten, door je ogen eraan te verblinden..
Soit, heeft alleszins een "Laat mij uit deze kooi" weerklank bij mij.
Alle licht aan
Besnij m’n ogen en bind ze
aan het licht, ik wil staren
naar wat me verblindt.
Laat me zien
waarheen ik vlucht: te veel vlees
heeft mij gegeten en liefde
bleek lucht. Vooral beroemd
om haar geur.
an. Doe mij
lle licht aan.
Comments